Pagina's

jongleren kun je leren!

Jongleren kun je leren!                                                     
Kan jij het?  Het beurtelings opgooien én opvangen van minstens 3 felgekleurde ballen?
De afgelopen weken vliegen bij mij in huis met regelmaat de ballen door de lucht. Ook al is het  vakantie en heeft  ‘het hoog houden van de ballen’ wat minder prioriteit .
Heerlijk hoor,  vakantie en ik geniet van de ontspanning , ware het niet dat ik mij voorgenomen heb te kunnen jongleren met 3 ballen(om te beginnen). Nu is het zo dat de coördinatie tussen mijn willen en mijn handen nog niet optimaal is en zodoende vliegen er hier in huis ballen rond.
Mijn  man en kinderen zijn er al aan gewend; dekking te zoeken en overal ballen te vinden, onder de bank, onder de kast,  óp de kast, die ballen leiden een eigen leven lijkt het wel!
Vanwaar deze woeste actie? Het ziet er waarschijnlijk  wat, laten we zeggen ongewoon uit, een volwassen vrouw die ballen in de lucht loopt te gooien, en ze vervolgens op handen en voeten weer overal onder vandaan moet oprapen…
Ik heb mij voorgenomen te leren jongleren!  Het goochelen met de ballen is namelijk  een prachtige metafoor van het dagelijks leven,  waarin we ons doorgaans in allerlei bochten wringen om verschillende rollen, taken en acties te combineren. Het spreekwoordelijke ‘de ballen hoog houden’ dus .
En aangezien ik trainingen en workshops geef waarin ik graag iets deel over hoe je dat prettig, handig  en effectief kunt doen, lijkt het mij zo aardig wanneer ik dan ook in het echt moeiteloos  die gekleurde ballen in de lucht kan houden.
Maar ik kan het (nog)niet! Tijd voor een analyse.
Om goed te jongleren is in de eerste plaats een goede focus nodig, zo leer ik van het geraadpleegde YouTube filmpje …  Stevig staan en je blik gericht op daar waar je je ballen wilt hebben (ja ja doelgerichtheid, concentratie die ken ik..).
Vaak pak ik de ballen op wanneer ik even loos momentje heb, net de aardappels heb opgezet, of ’s avonds voor het slapen gaan wanneer iedereen in huis de huiskamer heeft verlaten en ik dus niet het risico loop iemand onverhoopt te raken …. maar ik ook moe ben na een dag  
Ik sta, gooi , en vang. Daar gaat al het mis, ik vang ze niet! De ballen vliegen onbedoeld alle kanten op…(maar ja ik moet natuurlijk ook wél de  aardappels in de gaten houden) .
Soms wil ik vangen maar grijp ik mis, omdat ik de vorige bal nog in mijn hand heb, die heb ik niet losgelaten...  Ja, ja ik wéét het en wil ook echt, loslaten, maar de communicatie tussen hersenen en handen heeft nog wat meer ervaring (lees oefening)nodig.
Frustrerend toch?!  Grr ik kan het niet uitstaan dat die kerel daar op YouTube moeiteloos  6, wat zeg ik, 9 ballen loopt op te gooien, gewoon blijft staan en ze allemaal vangt!
Maar frustratie doet het spel geen goed, en het ontneemt me het plezier van het leren. Ik lach om mijn stommiteiten, en sta mezelf toe om fouten te maken. Want ik vind het ook gewoon leuk om te kunnen jongleren, en het schijnt nog een goede ‘braintraining’ te zijn ook!
Met de nodige relativering zie ik dat het in mijn dagelijks leven al vaak net zo gaat; doe ik alles door elkaar en kom ik in de knoei met mijn timemanagement,  wil ik graag controle behouden, vasthouden in plaats van vertrouwen en loslaten en raak ik gefrustreerd wanneer er iets niet lukt.

Ik leer, ik wil leren jongleren, dus daar ga ik maar weer, op handen en voeten om onder de bank die ene bal te zoeken… vallen opstaan én doorgaan toch?
Gelukkig is het toch vakantie, tijd dus om dingen los te laten....